حدود ۲۰۰ سال پس از مرگ لودویگ فان بتهوون، پژوهشگران دی‌ان‌ای موهای او را بررسی کردند تا علت مشکلات سلامت و ناشنوایی‌اش را بیابند.

به گزارش اسوشیتدپرس، پژوهشگران نتوانستند به علت ناشنوایی یا دل‌درد‌های شدید این آهنگساز آلمانی پی ببرند. اما متوجه شدند عامل ژنتیکی ابتلا به بیماری کبد داشت و همچنین در ماه‌های آخر عمرش، به هپاتیت بی مبتلا شده بود.

بر اساس پژوهشی که در نشریه زیست‌شناسی امروز (Current Biology) منتشر شد، این عوامل، در کنار عادت مصرف نوشیدنی‌های الکلی، احتمالا علت نارسایی کبدی بوده است که تصور می‌شود به مرگ او منجر شد.

یکشنبه ۲۶ مارس مصادف است با صدونودوششمین سالگرد مرگ بتهوون در وین. این آهنگساز سرشناس نوشته بود که مایل است پس از مرگش، پزشکان علت مشکلات سلامت او را بررسی کنند.

او که در سن ۵۶ سالگی چشم از جهان بست، به ناشنوایی پیش‌رونده مبتلا بود تا اینکه از سال ۱۸۱۸ به بعد، یعنی ۹ سال آخر عمرش، شنوایی‌اش را کاملا از دست داد. بررسی‌های صورت‌گرفته هنوز به علت ناشنوایی بتهوون دست نیافته است.

اکسل اشمیت، نویسنده این مقاله پژوهشی و متخصص ژنتیک در بیمارستان بن آلمان، می‌گوید:‌«در مورد بتهوون به‌طور خاص، مسئله این است که بیماری گاهی‌ کار خلاقانه او را بسیار محدود کرده بود. و برای پزشکان همیشه معما بوده است که واقعا علتش چه بود.»

از زمان مرگ بتهوون، دانشمندان همواره در تلاش بوده‌اند سوابق پزشکی بتهوون را کنار هم بگذارند و برای بسیاری از بیماری‌هایش توضیح‌های احتمالی متعددی ارائه کرده‌اند.

اکنون با پیشرفت فناوری، پژوهشگران توانسته‌اند سرنخ‌های ژنتیکی را در طره‌های مویش بیابند که به یادگار نگه داشته شده بود. در این پژوهش آمده است آن‌ها روی پنج طره مویی تمرکز کردند که بی‌تردید اصل و معتبر و متعلق به یک نفر بودند.

آن‌ها همچنین سه طره موی دیگر را بررسی کردند، اما نتوانستند تایید کنند که واقعا متعلق به بتهوون بودند. آزمایش‌های قبلی روی یکی از این سه طره‌ مو نشان داده بود که بتهوون دچار مسمومیت سرب بود، اما پژوهشگران به این نتیجه رسیدند آن نمونه مو در واقع متعلق به یک زن بود.

دانشمندان پس از پاکسازی تک‌تک تار موها، تکه‌هایی را در محلول حل کردند و قطعاتی از دی‌ان‌ای را به دست آوردند. سرانجام با استفاده از سه متر از موهای بتهوون، توانستند ژنوم را کنار هم بگذارند و دنبال نشانه‌های بیماری ژنتیکی بگردند.

پژوهشگران عوامل ژنتیکی مشخصی برای مشکلات معده‌ای‌ و روده‌ای بتهوون پیدا نکردند، اما متوجه شدند که بعید است علتش بیماری سلیاک و حساسیت به لاکتوز باشد.

این پژوهش به نتیجه جالب توجه دیگری هم منجر شد. با آزمایش دی‌ان‌ای اعضای زنده نسل‌های بعدی خانواده‌اش،  دانشمندان متوجه تفاوت در کروموزوم Y شدند که از سمت پدر منتقل می‌شود. کروموزوم Y پنج مرد خانواده بتهوون مشابه بود اما با کروموزوم Y  این آهنگساز تفاوت داشت.

بر این اساس، در نسل‌های قبل از تولد بتهوون، کودکی در شجره‌نامه خانوادگی‌اش حاصل رابطه نامشروع بوده است.

اما سوال کلیدی علت ناشنوایی بتهوون همچنان بی‌پاسخ باقی مانده است. پژوهشگران امیدوارند بتوانند در تحقیقاتشان به راز ناشنوایی بتهوون پی‌ ببرند، عارضه‌ای که در فاصله ۲۹ تا ۴۴ سالگی این نابغه شکلی تدریجی داشت و پس از آن، به ناشنوایی مطلق تبدیل شد، در حالی که او همچنان به آهنگسازی ادامه می‌داد.